جیره های کاملاً مخلوط TMR
در سیستم تغذیه ای TMR تمامی اجزای خوراک اعم از علوفه، کنسانتره، افزودنی ها وغیره با هم مخلوط شده و در غلظت ونسبت معین شده ای تنظیم می شوند و بصورت آزاد در اکثر ساعات روز در اختیارحیوان قرار می گیرد. در جیره های TMR لقمه غذایی یکنواخت و از نظر تغذیه ای متعادل است. در این سیستم تغذیه ای نیاز به مخلوط کن ثابت یا متحرک است تا جیره، کاملاً مخلوط وبین دام ها توزیع شود.البته در فارم های بالای 50 رأس گاو شیری دارند توصیه می شود و تا حدودی مدیریت تغذیه فارم را راحت و کنترل آن را دقیق تر می کند. نقش مدیریت در این سیستم بسیار قابل توجه است که باید نظارت برعلوفه و انبارخوراک، فرمولاسیون جیره، گروه بندی گاوها، مخلوط کامل جیره و اقتصاد ،کاملاً مد نظر شخص مدیر باشد. استفاده از جیره های کاملاً مخلوط در فارم های شیری پیشرفته رو به گسترش بوده و توانسته حدود 10-5 درصد تولید شیر گاوها را در دوره های شیرواری افزایش و بیماری های متابولیکی بخصوص اسیدوزو نفخ را کاهش دهد.
مزایای استفاده از خوراک TMR در گاوداری :
- TMR خطر بروز ناراحتی در دستگاه گوارش را کاهش می دهد ، pH شکمبه را تثبیت می کند و هضم خوراک شکمبه را بهینه می کند.
- میکروارگانیسم های شکمبه در طول روز از یکنواختی پروتئین و کربوهیدرات برخوردار هستند. این باعث افزایش تخمیر شکمبه و تولید پروتئین میکروبی شکمبه می شود.
- میکسرهای TMR می توانند کار تغذیه گاوها را کاهش داده و هزینه نیروی کار را نیز پس انداز کنند.
- TMR کنترل و دقت بیشتری بر میزان خوراک داده شده نسبت به مواد جداگانه می دهد.
- تغذیه یک TMR که به طور مناسب برای گاوها متعادل باشد ، می تواند تولید شیر را 1 تا 2.5 کیلوگرم در هر گاو افزایش دهد.
- ممکن است چربی شیر و سایر اجزای آن افزایش یابد.
- می توان مقادیر کمی از علوفه های کم کیفیت یا خوراک غیر قابل خوردن را در یک TMR با موفقیت تغذیه کرد. این عمل خوراک همچنین به گاوها این امکان را می دهد تا نسبت به وقتی که به طور جداگانه تغذیه می شوند از این خوراکها بهتر استفاده کنند.
- اندازه گیری مصرف روزانه خوراک ساده تر است.
گاوها توانایی عجیبی در جدا کردن خوراک دام با زبان خود و خوردن بخش های خوشخوراک را دارند. اگرچه با شیوه های خوراک دهی نمی توان جداسازی را 100 درصد حذف کرد اما یک TMR با محتوای رطوبتی مناسب کمک می کند که جداسازی به حداقل برسد.
گاوها خوراک دام مرطوب را دوست دارند. اما میزان بهینه آن چه مقدار است، آیا جیره خوراک دام می تواند بسیار مرطوب باشد؟
باید منبع رطوبت را مشخص کرد. رطوبتی که در اثر افزودن آب به جیره حاصل شده باشد نسبت به رطوبتی که در خود علوفه به عنوان علوفه سیلو شده یا علوفه سبزخرد شده وجود دارد متفاوت است.
چرا مدیریت رطوبت در TMR مهم است؟
در درجه اول خوشخوراکی خوراک مرطوب TMR را باید مد نظر قرار داد. مصرف گاوها زمانی افزایش می یابد که به خوراک دام خشک آب افزوده می شود. در اکثر موارد، دامدار برای بالا بردن تولید شیر در گاوداری ها و بهبود وضعیت بدنی و تولیدمثل گاوها می خواهد که مصرف خوراک دام آنها به حداکثر برسد و مرطوب کردن TMR خشک دامدار را در رسیدن به این هدف یاری می کند.
رطوبت، جداسازی خوراک را کاهش می دهد
دلیل دومی که خوراک مرطوب TMR را با خوراک دام خشک مخلوط کرده و به دام خورانده می شود، این است که
خوراک دام خشک موازنه شده است و برای حفظ توازن آن، ترکیبات خوراک دام از زمانی که ساخته می شود تا زمانی که مصرف می شود، نباید از یکدیگر جدا شوند.
گاوها توانایی عجیبی در جدا کردن خوراک دام با زبان خود و خوردن بخش های خوشخوراک را دارند. اگرچه با شیوه های خوراک دهی نمی توان جداسازی را 100 درصد حذف کرد اما یک TMR با محتوای رطوبتی مناسب کمک می کند که جداسازی به حداقل برسد.
اگردامدار مجبور باشد یک هدف کلی برای بهترین نسبت ماده خشک به رطوبت در TMR در نظر بگیرد، احتمالاً نسبت 50 به 50 درصد را در نظر می گیرد. می توان با خوراک دهی میزان معمول علوفه سیلو شده ، محصولات فرعی مرطوب و با افزودن مقدار کمی آب به این درصد دلخواه رسید. اما به خاطر داشته باشید که ترکیبات جیره ای رطوبت یکسان در جیره ایجاد نمی کنند.
آبی که از طریق خوراک مرطوب )مانند سیلاژ) به جیره اضافه می شود رطوبت کل جیره را افزایش می دهد، ترکیبات مایعی مانند آب و آب پنیر در افزایش رطوبت علوفه و غلات خشک می توانند بسیار مؤثر باشند.
تغذیه وخوراک دادن یک علم مدیریتی مهم در صنعت پرورش گاوهای شیری است. در نسل جدید گاوهای شیری به علت سطح بالای تولید، مدیریت آنها مساله بسیارپیچیده و مهمی است و نیاز به استفاده از تکنولوژی های مناسبی دارد. استفاده از جیره های کاملاً مخلوط یک روش خوراک دادن رو به گسترش در واحد های پرورش گاوهای شیری است که نتایج رضایت بخش و با ارزشی در افزایش تولید شیر و ترکیبات آن (درصد چربی و پروتئین شیر ) نشان داده است. این روش در گاوهای شیری بخصوص پرتولید (سوپر) کمک می کند تا به حداکثرعملکرد خود برسند و علاوه بر افزایش توان تولید شیر،عملکرد مناسب شکمبه را رقم زده و می تواند از بروز بیماری های متابولیکی بویژه اسیدوز تا حد زیادی جلوگیری کند.
نکات مورد توجه در آماده کردن جیره های TMR
1- آزمایش علوفه و مواد خوراکی : از آنجاییکه ترکیبات علوفه ها یا مواد سیلویی در معرض تغییر هستند لذا نمونه گیری و تست نمونه ها حائزاهمیت است. حتی الامکان باید هفته ای یک بارعلوفه و مواد خوراکی تست شوند تا درصد ماده خشک و رطوبت آنها دچار تغییر نشود.
2- تعیین ماده خشک مواد سیلویی : با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه باید در صورت استفاده از مواد سیلویی هفته ای یا دو هفته ای یکبار درصد ماده خشک مواد سیلویی تعیین شود. درصورت پایین یا بالا بودن ماده خشک مواد سیلویی کیفیت کل جیره تحت تاثیر قرار گرفته و در تولید شیر تغییر ایجاد می شود.
3- تعیین PH جیره کاملاً مخلوط : PH جیره TMR باید در نظر گرفته شود چرا که PH محیط شکمبه تحت تاثیر جیره بوده و با کم یا زیاد شدن PH ، فعالیت های باکتریایی و پروتوزوآی شکمبه متحول می شوند. پس افزودن بافر کافی ورساندن PH جیره TMR به 6-5/5 سبب افزایش مصرف ماده خشک و بهبود تولید شیر می شود.
4- حفظ تازگی مواد خورکی قبل از تغذیه گاوها : باید توجه شود که جیره مخلوط ، مناسب با نیاز روزانه گاوها باشد و همچنان کیفیت مواد خوراکی حفظ شود.
لازم به ذکر است که هنگام برنامه ریزی این جیره ها باید: مصرف ماده خشک، درصد ماده خشک، پروتئین خام محلول، پروتئن خام قابل تجزیه، غلظت و کل انرژی خالص شیردهی جیره، NDF، ADF، NFC، چربی، مقدار مواد معدنی ( کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، گوگرد، و نمک )، مقدار ویتامین ها (A،D، E )، نسبت علوفه به کنسانتره و نسبت مگا کالری انرژی خالص شیردهی به پوند یا کیلوگرم پروتئین خام در نظر گرفته شوند.
بدون نظر